Terwijl je rustig de plaat nadert, peil je regelmatig met de vaarboom.
Ik stel mijzelf altijd de volgende vragen:
- hoe snel wordt het ondieper?
- wat voor reliëf: is het vlak of juist onregelmatig?
- wat voor structuur heeft de bodem: hard zand, schelpen of zacht slik?

Het is een goed gebruik om rondom te peilen zodra je vastzit. Je loopt over het schip en peilt aan bakboord en stuurboord, op het voorschip, midden en achter.

Voor de vroegere vrachtschepen, zoals klippers en tjalken, is het belangrijk dat de romp aan alle kanten gesteund is. Lig je op een ‘bobbel’ of over een ‘kuil’ en buigt de romp te ver door, dan springen de klinknagels je om de oren. Het minst erge is dat de deuren tijdelijk niet meer open of dicht gaan. Voor de vissersschepen (korter en breder), zoals Zeeschouwen en Schokkers is dat risico veel kleiner.

Kom je op een hellend stukje wad terecht dan zal je schip straks ook ‘onder helling’ liggen. Een verschil van 10 cm per meter breedte van je schip is nog acceptabel. Je kunt zelf kiezen of je de oncomfortabele helling voor lief neemt of een ander plekje zoekt.

Bij het achterschip wil je graag iets meer water dan voor. Het roerblad blijft dan vrij van de grond. Het roer is kwetsbaar en niet bedoeld om je schip op te laten rusten. Op een vlakke zeebodem gaat het meestal goed.

Is de plek niet in orde, onderneem dan snel actie. Met het vallende water heb je maar een paar minuten om weer los te komen. Een klein stukje verderop vind je vaak wel een geschikte plek.

Goede vaart.


Terug naar de overzichtspagina van de vaarcursus.


Tekst Marianne van der Linden
Foto Marianne van der Linden en Heech by de Mar
Copyright Scheepswijs en Heech by de Mar B.V.